Ο Ludwig van Beethoven
(Βόννη 1770 – Βιέννη 1827) και η μουσική του είναι ταυτισμένα σε μεγάλο βαθμό,
με έμμεσο ή άμεσο τρόπο, με την πολιτική κατάσταση και τις κοινωνικές εξελίξεις
της εποχής του στην Ευρώπη. Η Βιέννη, η πόλη όπου έζησε και δημιούργησε το
μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, ήταν εκείνη την εποχή το κέντρο της Ευρώπης. Κι
εκείνος, ως η κορυφαία μουσική προσωπικότητα, υπερασπιζόταν και προέβαλε με
κάθε τρόπο τα κοινωνικά, φιλοσοφικά και ανθρωπιστικά πιστεύω του, τα οποία όμως
ήταν πολύ ευρύτερης αντίληψης και θεώρησης από τα αντίστοιχα των τότε ηγεμόνων.
Friedrich Schiller «Ode an die Freude» – 1785
Χαρά, κάλλος θείας φεγγοβολής
Κόρη των Ηλυσίων,
Εισβάλλουμε μεθυσμένοι από φωτιά,
Ουράνια, στον ιερό σου τόπο.
Εσύ ενώνεις με τα μάγια σου
Εκείνα που χώρισε η δύναμη του συρμού·
Όλοι οι άνθρωποι γίνονται αδέλφια,
Όπου πλανάται η ανάλαφρη φτερούγα σου.
Κόρη των Ηλυσίων,
Εισβάλλουμε μεθυσμένοι από φωτιά,
Ουράνια, στον ιερό σου τόπο.
Εσύ ενώνεις με τα μάγια σου
Εκείνα που χώρισε η δύναμη του συρμού·
Όλοι οι άνθρωποι γίνονται αδέλφια,
Όπου πλανάται η ανάλαφρη φτερούγα σου.
Εκείνος που του χαμογέλασε η τύχη
Να’ ναι φίλος ενός φίλου,
Εκείνος που κατέκτησε μία καλοσυνάτη γυναίκα,
Ας σμίξει εδώ τη χαρά του με τη δική μας!
Ναι – όποιος έχει σ’ αυτή τη γη έστω και μία ψυχή
Που να μπορεί να την πει δική του!
Και οι άλλοι ας φύγουνε λαθραία
Θρηνώντας που δεν ανήκουν σ’ αυτή την κοινότητα.
Να’ ναι φίλος ενός φίλου,
Εκείνος που κατέκτησε μία καλοσυνάτη γυναίκα,
Ας σμίξει εδώ τη χαρά του με τη δική μας!
Ναι – όποιος έχει σ’ αυτή τη γη έστω και μία ψυχή
Που να μπορεί να την πει δική του!
Και οι άλλοι ας φύγουνε λαθραία
Θρηνώντας που δεν ανήκουν σ’ αυτή την κοινότητα.
Όλα τα πλάσματα πίνουν τη χαρά
Απ’ τα στήθη της φύσης.
Όλοι οι καλοί, όλοι οι κακοί
Ακολουθούν τα ρόδινά της ίχνη.
Μας έδωσε φιλιά, σταφύλια,
Έναν φίλο δοκιμασμένο στο θάνατο.
Έδωσε στο σκουλήκι την ηδονή
Και το χερουβείμ στέκεται μπροστά στον Θεό!
Απ’ τα στήθη της φύσης.
Όλοι οι καλοί, όλοι οι κακοί
Ακολουθούν τα ρόδινά της ίχνη.
Μας έδωσε φιλιά, σταφύλια,
Έναν φίλο δοκιμασμένο στο θάνατο.
Έδωσε στο σκουλήκι την ηδονή
Και το χερουβείμ στέκεται μπροστά στον Θεό!
Χαρούμενα, όπως πετούν οι ήλιοι
της
Διασχίζοντας τη θαυμαστή πεδιάδα του ουρανού,
Τρέξτε, αδέλφια, ακολουθήστε το δρόμο σας,
Χαρούμενοι, σαν ήρωες που τρέχουν προς τη νίκη.
Διασχίζοντας τη θαυμαστή πεδιάδα του ουρανού,
Τρέξτε, αδέλφια, ακολουθήστε το δρόμο σας,
Χαρούμενοι, σαν ήρωες που τρέχουν προς τη νίκη.
Αγκαλιαστείτε, εκατομμύρια
πλάσματα.
Αυτό το φιλί ας πάει στον κόσμο όλο!
Αδέλφια, πάνω από τον έναστρο θόλο,
Πρέπει να υπάρχει ένας φιλεύσπλαχνος πατέρας.
Προσκυνάτε, εκατομμύρια πλάσματα;
Κόσμε, διαισθάνεσαι τον Δημιουργό;
Ψάξε τον πάνω από το στερέωμα!
Θα πρέπει να ζει πάνω από τ’ αστέρια.
Αυτό το φιλί ας πάει στον κόσμο όλο!
Αδέλφια, πάνω από τον έναστρο θόλο,
Πρέπει να υπάρχει ένας φιλεύσπλαχνος πατέρας.
Προσκυνάτε, εκατομμύρια πλάσματα;
Κόσμε, διαισθάνεσαι τον Δημιουργό;
Ψάξε τον πάνω από το στερέωμα!
Θα πρέπει να ζει πάνω από τ’ αστέρια.